Kredi kelimesinin kökeni Latincede itimat anlamına gelen “credere” kelimesine dayanmaktadır. Dilimizde geniş anlamda mevcut bir servetin ilerde hazır olacak bir servetle değişimi ya da bir malın bedelinin gelecekte ödenmesinin vaadi şeklinde tanımlanabilir. Başka bir deyişle bir kişinin lehine olacak şekilde hazır satın alma gücünün kullanılmasından vazgeçilmesidir. Kredi sözleşmesi ise krediyi veren ve alan arasında belirli sınırlar çerçevesinde kredinin verilmesi, ödenmesi ve bu süreçteki şartları içeren anlaşmadır.
Kredi Sözleşmelerinin Hukuki Niteliği Nedir?
Bir sözleşmenin hukuki niteliği ona uygulanacak hükümlerin doğru tespiti açısından önemlidir. Kredi sözleşmelerinin hukuki niteliği öğretide tartışılmış ve çeşitli görüşler ortaya atılmıştır. Bu görüşler şöyledir:
- Ön ödünç görüşü,
- Rızai ödünç görüşü,
- Çok aşamalı kendine özgü sözleşme görüşü,
- Tek aşamalı sözleşme görüşü.
Genellikle kabul edilen görüş sonuncusudur. Bu görüş, kredi sözleşmelerini iki tarafa borç yükleyen, kesin nitelik taşıyan, verme ve yapma edimlerini yükümlülük atfeden bir sözleşme olarak açıklar.
Kredi Sözleşmelerinin Türleri Nelerdir?
Kredi sözleşmeleri temelde nakdi ve gayri nakdi krediler olarak ikiye ayrılır. Nakdi krediler vade sonunda vade faiziyle beraber geri alınmak üzere gerçek veya tüzel kişilere bankalarca verilen ödünç paradır. Nakdi krediler şunlardır:
- Sabit vadeli para ödüncü,
- Senet veya emtia avansı kredisi,
- Kıymetli evrakın iskontosu yoluyla kredi verilmesi,
- Alacak alımı işlemleri,
- Finansal kiralama işlemleri için kredi verilmesi.
Gayri nakdi krediler ise şu kalemlerden ibarettir:
- Garanti,
- Kefalet,
- Kabul,
- Aval,
- Ciro kredileri.